Kaçak Gelinler - "aşk herşeye değer" 60. bölüm (ardanın

Kaçak Gelinler

---

SÖZ "gözün arkada kalmasın " (eylül

"aşk herşeye değer" 60. bölüm
(ardanın gelmesiyle şaşkın ve mutlu olmuşlardır)
selim:ben senin geleceğini hiç tahmin etmezdim
arda:ırmağın kayıp olduğunu öğrenir öğrenmez berfinle ıstanbula geldik
özgür:berfin kim?
arda:eşim
can:eee sonra
arda:müfit abiyle konuştum, o da bana utkuyu anlattı, bende gelmek isteyince sağolsun kırmadı
selim:geldiğin için sağol
arda:önemli değil
selim:hayret mahmut sen nasıl hülyayı bıraktında geldin?
mahmut:hülya benim kriterlerime pek uymuyo, elektirik alamadım ondan. ben daha iyilerine layığım
selim: orası öyle tabi
özgür:ehe! almiloşum arıyo. buyur kadınım
almila:şebnem yok
özgür:tualettedir
almila:cidden yok, heryere baktım
selim:nolmuş?
özgür:şebnem kayıp
selim:ne? telefonu versene bi. almila ne diyosun sen? nerde şebnem?
almila:bilmiyorum. not bırakmış ben gidiyorum, beni aramayın diye
can:kesin utku var bu işin içinde
selim:almila aradınmı şebnemi?
almila:aradım ama telefonu evde kalmış
selim:ah şebnem ah! tamam almila kapat sen telefonu, şebnemin nereye gittiğini biliyorum ben galiba
almila:tamam, tüm pozitif olumlu enerjiler sizinle olsun
(telefonu kapatır)
özgür:daha almiloşuma bay bay demedim ama
can:sus iki dakka
arda:şebnemde mi gitmiş?
selim:gitmiş
mahmut:şebnem bacımdada ne cesaret varmış
müfit:hadi gidelim o zaman
selim:gidelim
müfit:memo sen arabanın başında kal
memo:ama
önder:bu en onurlu görevi yapmaya hazırmısın aslanım
memo:hazırım komutanım
önder:aferin koçum. hadi gidiyoruz
(kainat hala baygındır, izafet gelir ve kapıyı çalar)
izafet:kainat! allah allah, arıyorum açmıyo, sözde 2 saat önce çağları bana bırakmaya mı gelcekti. kainat!
(içerden çağların ağlama sesi gelir)
izafet:çağların sesi değilmi bu ya? yok ben giricem
(kapı kilitli değildir, izafet içeri girer)
izafet:kainat. çağlar noldu annene?
çağlar: ;(
izafet:kainat, kainat, kainat. ben ambulansı arıyım
(ekip köye gelmiştir)
can:öğrendim. yaklaşık 5 gün önce elinde bebekle bi adam gelmiş, hatta dün gece bi kadın gelmiş, şu dağın yamacındaki evdelermiş
arda: o kadında şebnem
can:aynen
özgür:şu evmi?
önder:ahanda orası
selim:gidelim hadi
müfit:durun. plan yapmamız lazım
selim:7 kişi bir utkunun hakkından gelemezmiyiz sanki
müfit: olsun, biz işimizi sağlama alalım
selim:eee?
müfit:sen ben ve arda ön kapıdan, can ve mahmut arka kapıdan, önder ve özgürde bahçe kapısından, anlaşıldımı?
can:tamam, gel mahmut
özgür:anlaşıldı merkez
(şebnem bebeğini kucağına alıp hasret gideriyodur)
şebnem:kızım benim, bırakmam seni bi daha
utku:bugün yola çıkıyoruz
şebnem:nereye gidicez?
utku:yunanistanda bi arkadaşım vardı, oraya gidicez. o bizim için pasaport felan herşeyi ayarladı
şebnem:selimi ve arkadaşlarımı rahat bırakıcaksın dimi?
utku:hiç şüphen olmasın şebnemim. 1 buçuk sene boyunca hapiste seni öyle özledim ki
şebnem:ya polisler? onlar seni bulamicakmı sanıyosun?
utku:sen bişey yapmazsan bulmazlar
şebnem:...
(ekip evi çevrelemiştir)
selim:kırıyorum, herkes hazırmı?
özgür:dur
selim:...
özgür:hazırım
can:bi saat bunun keyfini bekliyoz he
(selim kapıyı kırar ve içeri girerler)
şebnem:selim
utku:allah kahretsin! sen çağırdın dimi bunları
şebnem:hayır
selim: o elindeki silahı bırak
müfit:eğer bi zarar gelsin istemiyosan
utku:sen kimsin ya?
arda:sen beni tanımazsın, ama tanışırız dert etme
utku:burdan şebnem gidicez, engel olamayacaksınız
şebnem:utku indir silahı, ırmak korkuyo
(canla mahmut arkadan yaklaşır)
selim:sen o bebeği ağlattın ya bende seni çok pis ağlatıcam
utku:gidicez burdan
can:nah gidersin! (arkadan utkunun kafasına vurur. selim ve şebnem sarılır)
şebnem:çok korktum bi daha seni göremicem diye
selim:dünyanın diğer ucuna da gitsen yine bulurum seni. kızım, ırmağım gel bakıyım babana, bitanem benim
özgür:şimdi geldik meydan dayağına. gel bakalım tutku
(özgür utkuyu dövmeye başlar)
özgür:sen benim almilama vurursun ha. bu almila için(vurur) bu şebnem için(vurur) bu ırmak için(vurur) bu anam için(vurur) bu babam için(vurur)kahpe bizans
can:battal gaziye bağladı yine
selim:sen bana ver onu
özgür:buyur
(bu seferde selim döver)
arda:ama benimde canım çekti
selim:al kardeşim
arda:ilk defa birini dövüyom
önder:utkuya kısmetmiş
arda: oh! rahatladım
can:birazda ben
şebnem:son olarakta ben. pislik, adi, şerefsiz, şizorfren köpek...(döver)
özgür: oov bu sert oldu
(ve eve geri dönerler, herkes şebnemlerin evindedir)
seniha: oh bunuda atlattık
mahmut:artık kaçamaz hapisten
şebnem:aslansın mamut
memo:ben?
şebnem:sende memo
can:şebnem çok fena dövdü utkuyu
şebnem:az bile ona
selim:arda birkaç gün kal istersen
arda:berfinle istanbula taşıncaz zaten
sebnem:aa! sahidenmi?
arda:evet, berfinin tayini istanbula çıktı
can:ne iş yapıyo?
arda:doktor
şebnem:aaa! ne güzel
selim:güzel kızım benim, ırmağım
şebnem:kainatla almila nerde ya? izafette yok
can:aaa doğru, ben arıyım bi
(can kainatı arar, telefona almila çıkar)
can:kainat
almila:ben almila
can:kainat nerde?
almila:can biz hastanedeyiz. kainatın beyninde tümör varmış
can:ne?
bölüm sonu. yorumlarınızı bekliyorum :))