^^melek yuzlu seytan^^ 22. bolum
#amanaman
(emre ve öykü içeri gecerler)
meral: emre ne çabuk geldin sen? :)
emre: evet öyle oldu ya ben artık yola cikayim artık
necla: yolun açık olsun emre :)
emre: saol neyse hadi gorusuruz selametle kalın
öykü: gorusuruz :)
meral: ozletme kendini oğlum kendine iyi bak :)
emre: olur meral teyzecim
(burcu evinde depresyona girmistir nutella yiyordur, öykü arar)
burcu (nutella yiyerek): :( aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor! lütfen bir daha aramayiniz! :(
öykü: burcu? iyimisin sen?
burcu: yok iyi değilim ben kotuyum hemen gel
öykü: tamam, bekle sen ben geliyorum
(burcu öyküye gelmiştir, ikiside nutella yiyordur)
burcu (nutella yiyerek): resmen gitdi ya beni brakip gitdi! :(
öykü (nutella yiyerek): sen aldirma ya! bu erkeklerin hepsi okuzdur!
burcu (nutella yiyerek): nasıl aldırmayım ya nasıl? :(
öykü (nutella yiyerek): senin için gitmiş için!
burcu (nutella yiyerek): sen anlat bakalım sen nasilsin?
öykü (nutella yiyerek): eh işte hem sen bosver, beni
(nutella biter)
burcu (masumca): bitdi! :(
öykü: yha!! :(
burcu: her seferinde üzülüyorum be nutella! sen yapma be! nolursun! gözünü seveyim! :(
öykü: nutella bitdi peki ne yicez şimdi? :(
burcu: bilmem! :(
öykü: offf! :/
(ilker evine gelmiştir, edayla buluşacaktır tabi sibel de onu takip ediyordur. eda gelir ve sibel dortgozle onları izliyordu içinden "ne yapacaklar acaba?" diye his geçiyordur edayla ilker çok eyleniyorlardir sarki caliyordur. ece seckin: aman aman sibel balkondadir, tam içeri gecicekken ayağına ip takılır yere düşer bu zamanda eda ve ilker sesleri duyarlar ve gelirler)
ilker: 0_o sibel?
"verecek hesabın var biliyorsun bana
kaçacak delik ara kendine bir müddet kal orada
sorsam yüzün varmi, bunca yalanlardan sonra
sabrim dayanirmi ki bilemem, yüzüne bakmaya
icimde, kalmasın söyleyeyim de
bence utanmalisin yaptıklarından
karşına öyle biri çıksın
bak neler çektim huylarindan
aman aman benden uzak durda
aman aman başka bir şey istemem
aman aman benden uzak ol da
yokluğunu kendime hiç dert etmem
aman aman kendini hiç yorma
aman aman sevme beni istemem
aman aman benden uzak ol da
yokluğunu kendime hiç dert etmem..."
~1 hafta sonra~
(sabah olmuştur. öykü erkenden burculara gelmiştir)
oyku: burcu, burcu hadi kalk
burcu: nevar?
oyku: hadi bu gün emre gelicem sana supriz yapicakmis
burcu: ne? nasıl yanı?
öykü: ne duyduysam o, hadi kalk hazirlaniyoruz
(burcuyu hazirliyorlardir, akşam olmuştur burcu artık hazırdır, ve mekana gelmişlerdir ışıklar kapanmistir ve yanar)
herkes: doğum günün kutlu olsun burcu :)
burcu: ayy unutmamamissiniz
oyku: olurmu öyle şey hiç unuturmuyuz :)
(ayaz ve metede ordadirlar)
oyku (kısık ses): bu pisliğin ne isi var burda?
burcu: ben ne bileyim ya :)
(birazdan herkes eyleniyordur oyku hazırdır ayaz arkadan gelir öykü korkar)
öykü: odumu patlatdin salak!
ayaz: senin odunu yerim! :)
oyku: n-ne diyon lan sen! ne diyon??
ayaz: simdi---
(emre sahneye cikar)
oyku: galiba burcuya acilicak :)
ayaz: emre burcuyumu seviyor?
öykü: evet :)
ayaz: 0_o bilmiyordum
oyku: bilmesen daha iyi!
(burcu emrenin ona açılacağını sanıyordu, emre konuşmaya başlar, arkada öyküye bakiyordur ama burcu bunu fark etmiyordur)
emre: ben sana nasıl acilcagimi bilmiyorum, sana ilk gordugum andan asigim b-ben...
(asagaya iner ve burcu ona geldiğini sanar öykünun yanına gelir)
emre: ben seni çok seviyorum öykü :)
burcu: 0_o ne?
ayaz: 0_o
(burcu ağlar ve koşmaya başlar şarkı çalar seksendort: ofkem var
"istanbuldan çıktım yola
bulamadım bir basıma
neredesin al yanına
yanı ben dolaniyoruk boşa
bulamadim bir basıma
neredesin, al yanına
bizim senle, uzulsemde askimiz bitmismi?
iş işten geçmişmi?
cevabı bulamıyorum
yine aynı durum ayakta duramiyorum
ben sensiz olamiyorum
öfkem var, sana çok öfkem var
başlar, var ve acı sonlar var
gidiyorum, aşkından bize bu yarar..."
bölüm sonu yorumlarinizi bekliyorum kızlar ben ada

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.