^^melek yuzlu seytan^^16. bolum
#endeyerlim#
(öykülerin mutfakta gordukleri bir kedidir)
öykü: odum koptu ya! kediymis
ayaz: sen ne bağırıyordun öyle "aaa" diye?
oyku: asıl sen kendine bak! "aaa" diye sende bagirdin galiba!
ayaz: bir seyide bilmesen! disimi kiricam! -,-
oyku: ben uyumaya gdiyorum senle ugrasamicam!
ayaz: ben bayilmiyodum senle uğraşmaya! -_-
(sabah olmuştur burcu erkenden kalmıştır kahvaltı ediyordur kapı çalar. gelen emredir)
burcu: hoş geldin :)
emre: hoş bulduk :)
(emre içeri geçer)
burcu: eee hangi rüzgar atdi seni buraya? :)
emre: öylesine
burcu: öylesine?
emre: evet
burcu: telefonun şarjı filan kalmadı yani?
emre: burcu neyi kast ediyorsun sen?
burcu: hiç, sen gelsene kahvaltı hazirladim yersin :)
emre: ee olur
burcu: :)
(brazdan kahvaltı filan etmişlerdir, burcu ve emre oturmuşlardir)
burcu: emre?
emre: efendim?
burcu: çıkıp gezsekmi?
emre: bilmem ki? gezmek mi istiyorsun?
burcu: ben çok skıldım ya :(
emre: o, zaman lunaparka gideriz bizde :)
burcu: ya aslında öyküyü bulamadığımız icin gerginim ama bu fikir güzel oldu :)
emre: ahh burcu sanki sen soylemedinmi gidelim diye :)
burcu: hadi hadi :)
(ayaz bakkala gitmiştir, öykü kapının hayatının evde kaldığını fark eder, ve onu alır kapıyı açar ve koşmaya başlar bu zaman ayazda anahtarının olmadığını fark eder)
ayaz: anahtar? anahtarim? evde kaldı öykü!! 0_o
(öykü bir ormandadir)
öykü: allahım yardım et nolursun cikayim buradan!
(ayaz eve gelir ve oykuyun olmadığını fark eder)
ayaz: oykuu!? 0_o allah kahr etsin kacdi!!
(ayazda koşmaya başlar öykü 2. yol arasında kalmıştır nihayet bir yol seçer ve bu yol onu eve goturucektir. ayazda gelmiştir nihayet öyküye yetişmiştir öykü taksi bulamıyordur bu zamanında, ayaz gelmiştir ve öykü sonunda taksiye atlar ayazda arkasından koşmaya devam eder öykü gülümsüyordur)
öykü: şükürler olsun kurtuldum :)
x: nereye gidiyoruz hanım efendi?
oyku: siz beni su durakta saklayın eğitim caddes'inde saklayın :)
x: tamam hanım efendi
(ayaz eve gelir)
ayaz: offf!! kacdi elimden!! ya benim aptal kafam!! aptal kafam!!
(her yeri dağıtmaya başlar)
ayaz: aptal kafam!!! aptal kafam!!!
(öyküyü evlerinin kapısında durmuştur kapıyı calar)
meral: gel---
öykü: anne? :)
meral: kızım? :) (sarılırlar)
oyku: annem :)
meral: k-kizim nerdeydin sen? :)
oyku: annem sonra anlatirim :)
(öykü duşdan çıkmıştır, elleri ve kolları mosmordur)
cem: abla senmi geldin? :)
oyku: ben geldim ya :)
cem (öykünün koluna bakarak): koluna noldu? (dokunur)
oyku: ahh! cem dokunma koluma aciyor!!!
cem: noldu ki sana?
oyku: bosver, anlatirim :)
(meral öykü için sofra kurmuştur)
oyku: annem yemkelerini ozlemisim ufff çok acim!! :)
cem: anne ablamin kolunu gordunmu?
meral: y-yo noldu ki koluna?
oyku: anne ya bosver ben kolumu vurdum ya
meral: kızım!! nerdeydin?
oyku: anne nolur, yemegimi yiyim sonra anlaticam her şeyi
(burcu ve emre lunaparka gelmişlerdir)
burcu: ayy iyiki gelmişiz :)
emre: hadi gel baksana ne güzel
(burcu ve emre çok evlenmişlerdir, donduma alırlar. ve sonra burcu ok atma oynar ve kazanamaz, emre oynar ve kazanır bu zaman ayıcık kazanmışlardır, ve bunu burcuya verir birbirlerine gulumsuyorlardir, şarkı çalıyordur ismi: aydilge yollara duşsem bu zaman burcu koşturur ve ayicigi yüzüne tutmuştur. emre ayicigi çeker ve goz goze gelirler)
"yol sakindi, gök dingindi
ben huzurlu ve mutluydum
sanma aslinda, ofkem burnumda
yollara, duşsem sehri terk etsem
bağları cozsem hiç düşünmeden
ay düşmüştü, gok kusmustu
ben susmustum ve bikmistim
sanma, aslında sonra bir anda
yollara duşsem, şehri terk etsem
bağları cozsem hiç düşünmeden
derdimi saydam, mutluluk alsam
bir rahat olsam, hiç yorulmasam
bi beste, resmedebilsem güneşten renklerle
yüzünden huznumu silsem, yarım guluslerle
yollara duşsem, şehri terk etsem
bağları cozsem hiç dusunmeden
derdimi satsam, mutluluk akşam
bir rahat olsam, hic yorulmasam..."
bölüm sonu yorumlarinizi bekliyorum kızlar ben ada.

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.