selam gönül dostları

bu şiirde ne varsa bir kurgudan ibaret.
ne duruş var yazanda ne zahirdir şiiri.
nihayet anladım ki bende yokmuş maharet
bir tutmak gerekirmiş kömür ile safiri.
yapmazsan, iflas ile halin olurmuş ibret.
üstadım da demişti, “bak kendini yıkarsın
karanlığın içine boşa kurşun sıkarsın
inançtan kalelerin birer birer yıkılır
yerle yeksan edilir içinde ne var ise.
doğru olan diline binlerce mıh çakılır
giydirilir üstüne kolsuz beyaz elbise
kendi ruhun içinde bir hücreye tıkılır
tıkılmakla kalmazsın hep taşlanır kafesin,
soytarılar içinde lal olur gönül sesin.
ruhunla kerem gibi mısraların içinde
yanarken, yanılana dönmeyi öğrenirsin.
cevahirdir bildiğin kalemlerin ucunda,
yalan yanlış gördükçe bakmaktan iğrenirsin.
birde fail olursun nam-ı inkâr suçunda.
nihayet meydanlara giyotinler kurulur.
hem de senin dik başın dost eliyle vurulur.
sonra ölürsün çırak, cemaat gözyaşları.
saffın arka kısmında doğrunun boynu bükük
o der ki fısıldayıp, “yanar mezar taşları
makberini çökertir içindeki büyük yük
çünkü onun kalbinde sustu şiir kuşları
lakin duymaz kimseler ve görülmez gözleri
sen hep suçlu kalırsın” olmuştu son sözleri

ihsan turhan

sevgiyle kalın 💞💞💞💞💞

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.