^^masum degiliz hic birimiz^^
“kalbini bir mektup gibi burusturulup firlatilmis, kendini kimsesiz ve erken unutulmus hissediyosan, icindeki cocuga saril, sana insani anlatir”
sebnemin agzindan: heyecanla sahile dogru gidiyorum, selim beni orda bekliyo, bunu ona soyleyip soylememekte kararsizim ama bilmesi gerek, selimle 6 aydir sevgiliyiz ve onu cok seviyorum, acaba tepkisi ne olucak diye icim icimi yerken sonunda sahile geliyorum, selim bi bankta oturmus beni bekliyo, yanina oturup yanagindan optum:
selim: deminden seni bekliyorum sebnem nerdesin?
sebnem: geldim iste
selim: noldu niye apar topar cagirdin beni?
sebnem: askim benim sana soylemem gereken bisey var
soru soran gozlerle bana bakarken, gulumsemeye calistim ve gozlerine baktim
sebnem: ben, ben hamileyim :)
anlamsiz bakislari yuzumde dolanirken, once bi kahkaha patlatdi, ardindan yuzundeki ifade giderek ciddilesti
selim: ne dedin sen?!
sebnem(kisk sesle): h-hamileyim
kolumdan tutup beni sertce ayaga kaldirdi
selim: sen benimle dalga mi geciyosun?! nasil hamile kalirsin ya nasil?!
sebnem: 2 hafta once birlikte oldugumuz icin hamile kalmis ola bilir miyim acaba?!
kolumu birakip sinirle ellerini saclarinin arasindan gecirdi
sebnem: niye bu kadar sinirlendin ki? bi bebegimiz--
selim: bebegimiz mi?! umrumda bile degilsin kizim anladin mi?!
sebnem: n-nasil?
selim: bebek falan istemiyorum ben! git aldir sunu!
gozlerim dolmaya baslamisti bile
sebnem: istemiyo musun?
selim: hayir! bebekle falan ugrasamam ben! ne halin varsa gor, bi daha arama beni
sebnem: ne diyosun sen ya?! h-hani beni asla birakmiyicaktin? senin bebegin bu! bizim bebegimiz!
kolumdan tutup sertce itdiginde yere dustum, cenemden sertce tutarak ona bakmami sagladi
selim: ne seni istiyorum, ne de bu bebegi! anladin mi?!
cenemi daha da sktiginda aciyla inledim, goz yaslarim akmaya baslamisti
selim: anladin mi dedim?!
sebnem: y-yapma
selim: bi daha karsima cikarsan, sana nazik davranmam kucuk kiz!
cenemi birakip ordan uzaklasti, goz yaslarim daha da siddetlenirken yerden kalkmaya calistim, demekki beni hic sevmemis, arkasina bile bakmadan gitti, benim bu bebekten kurtulmam lazim.
kainatin agzindan: aceleyle bana soylenilen hastaneye dogru gidiyorum, lutfen ona bisey olmasin, zaten yuzune bakamiyorum, ona bisey olursa kendimi asla affetmem, 206 numarali odanin onune geldigimde derin bir nefes alip iceri girdim, can kolundaki serumu cikarmaya calisiyodu
kainat: hey hey napiyosun?
can: oo kainat hanimlar da burdaymis, $oyle buyurun burdaki sandalyeye gecin, ah affiniza siginiyorum, burda istediginiz lukste sandalyeler olmadigi icin!
kainat: can bunun sirasi degil! iyi misin?
can: sana ne?!
kainat: nasil oldu bu?
can: arabayla agaca carptim sarhostum!
kainat: yine mi ictin?
can: sen benden ayrildigin gunden beri ben hergun iciyorum zaten!
kainat: can boyle yapma artik, sana kac kere soyledim, seni sevmiyorum!
can: lanet olsun defol git tamam mi?!!
kainat: tamam sakin ol
can: sen niye geldin ha?! nerden bildin benim burda oldugumu?!
kainat: en son aramalarda ben varmisim, hani beni aramistin bugun, ben acmamistim
can: ha dogru!
kainat: can ben--
can: kainat git burdan! git!
bi sure baktiktan sonra hic bisey soylemeden ordan ciktim.
~1 ay sonra~
kainat: keske aldirmasaydin bebegi
sebnem: baska carem yoktu, gorduk selim beyin gercek yuzunu
kainat: belki de pisman olmustur
sebnem: hic sanmiyorum, beni buyuk bi hayal kirikligina ugratdi, ben oraya ne umutlarla gitmistim, selimin sevinip bana sarilmasini beklerken--
bi anda sustum, artik sesim titriyodu, ve hickiriklar icinde aglamaya basladim
sebnem: b-ben s-selimi cok seviyorum kainat
kainata sarilip aglamaya devam etdim, sesim kisilmisti
sebnem: cok seviyorum
yazarin agzindan:
(aksam olur, sebnemle kainat, kainatin israrlari uzerine bara gelmistir)
sebnem: buraya niye geldik kainat? hic eglenicek havada degilim
kainat: en azindan biraz kafan dagilmis olur
(sebnem etrafina goz gezdirdiginde ofkeyle ona bakan selimle karsilasir)
sebnem: s-selim, o burda, gidelim kainat
kainat: ya bosver onu, ben bi lavaboya gidip geliyorum, bi yere ayrilma
(selim elindeki ickiyi bir dikiste bitirdikten sonra sebneme dogru yurumeye baslar ve kolundan yakalar)
selim: ne isin var senin burda?!
sebnem: sana ne? birak kolumu!
selim: sana bi daha benim karsima cikma demedim mi?!
sebnem: ben nerden bile bilirim senin burda oldugunu?!
selim: aldirdin mi bebegi?!
sebnem: evet! rahat bi nefes ala bilirsin!
(selim sebnemin kolunu skar)
selim: bagirma lan bana!
sebnem: birak kolumu canim aciyo!
selim: burdan hemen gidiyosun tamam mi?! gece gece sapigin biri sana bulasirsa bide onunla ugrasamam!
sebnem: ugras diyen mi oldu? git basimdan!
selim: ne halt yersen ye!
(selim sebnemin yanindan uzaklasip barmenin yanina, tekrar icmeye gider, kainat gelir)
kainat: noldu sana bulasti mi?
sebnem: ben karaoke yapicam
kainat: ha?
sebnem: sarki soyluycem sarki!
kainat: tamam tamam soyle bisey demedim
(birazdan sebnem sarki soylemek icin sahnede yerini alir, “sezen aksu- eller gunahkar” sarkisini soylemeye baslar, gozleri selimin gozlerini bulur, selim icki icerek sebnemi izliyodur, sebnemin gozleri dolar, sarkiyi zor da olsa soylemeye devam eder, selim son ickisini de icip, parayi odeyip bardan cikar.
sabah olur, kainat cani arar)
can: ne var?
kainat: iyi misin diye aradim
can: hayir degilim, simdi gule gule
kainat: can dur
can: ne istiyosun kainat?!
kainat: bak bi yerde bulusup konusalim, beni bu sekilde hatirlamani--
can: sen benimle dalga geciyosun heralde? ne bulusmasi ya?! sen beni oylece birakip gittin! kendini affetdire bilecegini mi saniyosun? beni sevmiyiceksen affetdirme kendini gerek yok!
(can telefonu kapatir)
selimin agzindan: suan elimde sebnemin esarpi var, ona geri vericem bende kalmasina gerek yok, ondan uzak durmaliyim yoksa bana yapisicak, bu gunlerde hep avm'ye gittigini dusunerek oraya dogru gidiyorum, umarim onu burda bulurum ve tam tahmin etdigim gibi magazalari dolasarak vitrinlere bakiyo, bana dogru geliyo ama beni farketmiyo sanirim, cunku gozunu vitrinlerden ayirmiyo, ne yani? beni artik unutdu mu? artik umrunda degil miyim ve aklindaki sadece alisveris mi? bana carptigini farketdiginde basini kaldirarak bakti ve bi adim geri cekildi
sebnem: ne var ne istiyosun benden?
selim: sakin ol, benden bu kadar korkuyo musun?
sebnem: ne istiyosun dedim
selim: esarpin bende kalmisti
sebnem: tamam ver
selim: dur
esarpi yavasca sebnemin boynuna doladigimda saskinlikla bana bakiyodu, esarpin icinde kalan saclarini cikartarak omuzlarina dokulmesini sagladim
sebnem: uzak dur benden, daha fazla canimi yakma
selim: daha ustunden sadece 1 ay gecmesine ragmen unutdun mu beni?
sebnem: senin gibi birini hatirlamak istemiyorum ben, benim canimi yaktin, o gun hayatimda kendimi o kadar yalniz hissetdim ki, sen beni asla sevmedin dimi?
sordugu soru karsisinda afallamistim, sevmek? ona bi adim yaklasarak aramizdaki mesafeyi kucultdum, ellerimi kollarinda gezdirdigimde hic kipirdamadan oylece duruyodu, boynuna dogru yaklastim, parfumunun kokusu burnuma doldugunda gozlerimi istemsizce kapatdim, onun kokusunu seviyodum, boynuna kucuk bi opucuk kondurdugumda dudaklarimin uyustugunu hissetdim, noluyo boyle? yoksa onu gercekten ozledim mi? peki o neden geri cekilmiyo? yavasca geri cekildim
selim: sevmedim, seni hic bi zaman sevmedim
o kocaman gozlerinin doldugunu hissetdim, bakislarini yere dikmis, oylece duruyodu, sonra gozlerini gozlerime dikti, gozunden dusen yasi elinin tersiyle sildi
sebnem: n-nefret ediyorum! senden de nefret ediyorum, aglamaktan da nefret ediyorum, her seyden herkesten nefret ediyorum anladin mi?!
aglayarak ordan uzaklasti, bi anlik sinirle her seyi mahvetdigimi anladim, simdi pisman olmaya baslamistim, sonucta onun bi sucu yoktu..
(aradan gunler gecer, aksam olmustur, sebnem selimi dusunmemeye calissa da kendine hakim olamiyodur ve icten ice onu merak ediyodur, cunku bi kac gundur bir birlerini gormemislerdir, selim de bi barda icerek sebnemi dusunuyodur)
kainatin agzindan: hala onun beni sevdigini bilmek cok guzel bisey, benden nefret etmesinden korkuyorum, beni hep sevsin istiyorum, gunlerdir onu dusunuyorum, napiyo? iyi mi? yemegini yemis midir? uyumus mudur simdi? ee, bu kadar dusunuyorum onu, demekki seviyorum, niye ayrildim ki ben ondan? onu nasil biraka bildim? bi anlik deli cesaretiyle evden cikip taksiye bindim ve canin adresini verdim, evine geldigimde kapiyi caldim, cok gecmeden acti
can: kainat?
kainat: konusmamiz lazim
izin verdi ve iceriye gectim
can: ne konusucaz?
kainat: lafi fazla uzatmiyicam, bak ben cok dusundum, biliyorum belki cok gec ama, ben seni seviyorum can, affet beni, unutalim herseyi, olur mu?
can: o kadar kolay mi saniyosun?
kainat: seni sevmedigimi sandim, ama oyle degil, seni seviyorum ben
biraz yaklasip ellerinden tutdum
kainat: bana istedigini soyle, haklisin, nolursa olsun seni hep sevicem
can: ben seni kiricak bisey soyleyemiyorum zaten, kiyamiyorum
o gulumseyince ben de gulumsedim ve skica sarildim ona
kainat: bi daha birakmayalim bir birimizi
can: seni seviyorum
ve canin dudaklari dudaklarimi buldu..
sebnemin agzindan: pencereye atilan tasla yerimden sicradim, bu saatde kim bu? yavasca kapiya dogru gitdim, kapiyi acip disariya baktim, selim bi anda karsima cikinca korkuyla ciglik atdim
selim: sakin ol, benim
sebnem: niye geldin sen?
beni kolumdan tutup bahceye cekti, gozlerinin ici kizarmisti, ve icki kokuyodu
selim: seni cok ozledim be
sebnem: s-sarhossun sen
selim: ayilirim belki dudaklarini opsem
sebnem: git burdan
eve gidicekken kolumdan tutup kendine cevirdi
selim: ozur dilerim sebnem
sebnem: ozur dilemen icin cok gec, cok kirdin beni
selim: cok pismanim nolur affet
sebnem: selim git burdan!
gozlerinden yaslar akmaya basladi, o aglayinca dayanamiyodum, benim de gozlerim dolmaya basladi
selim: cok seviyorum seni, pismanim sebnem
sebnem: bu hic biseyi degistirmez
selim: senin icin bisey ifade etmiyo mu artik seni sevmem?
basimi iki yana salladim, kollarimdan tutup beni sarsmaya basladi
selim: yalan soyluyosun, beni hala seviyosun sen!
(fonda: pink- just give me a reason)
yagmur damlalarinin yuzumuzu islatmasiyla beraber agladigimiz anlasilmiyodu, selim karsimda tamamen islanmisti ve kucuk bi cocuk gibi burnunu cekerek agliyodu
selim: sana sarilmak istiyorum
sebnem: yeter artik, daha fazla durumu zorlastirma git burdan!
selim: a-aglama dayanamiyorum
sebnem: sen de agliyosun
selim: sen beni affedene kadar burdan gitmiyicem sebnem
bana yaklasip yuzumu avuclarinin arasina aldi
selim: sen olmadan olmuyo anlasana
dudaklarimiz arasinda cok az bi mesafe vardi ve ben onu aglarken gorunce kahroluyorum, uzun uzun baktim gozlerinin icine, “seni seviyorum” der gibi, bir anda ben ne oldugunu anlamadan o cok ozledigim dudaklarini dudaklarima bastirdi, dengemi kaybetip dusucek gibi oldugumda beni belimden tutup kendisine cekti, artik dayanamadim ve ellerimi yuzune yerlestirip karsilik verdim ona, beni yavasca yere yatirdi hala operken ve ustumdeydi, yagmur git gide siddetleniyodu ama bizim umrumuzda degil hic bisey, kollarimi selimin boynuna doladim ve kisa sureligine ayirdim dudaklarimi, boynuma bi kac opucuk kondurdugunda gozlerimi kapatdim, gulumseyerek bana bakiyodu, ben de ona gulumsedim ve yeniden dudaklarimi dudaklarina hapsetdim, nefessiz kaldigimda geri cekildim, alnini alnima yasladi
selim: seni seviyorum :)
sebnem: ben de seni seviyorum :)
~son~
yorumlarinizi bekliyorum :)

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.