izlediğim tek dizi.. her hafta iki buçuk saat film çekiyorlar resmen. diyaloglar çok kaliteli. kelimeler özenle seçilmiş.
gerçi her bölüm süreyya "söyler misin bana" diyor her kızdığında ama..
sahne geçişlerinden müziklerinden asla sıkılmıyorum. çok keyif alıyorum
iyi güzel hoş da bu gözde meselesi olmadı. bakalım sezon finaline kadar nasıl ilerleyecek konu.
süreyya'nın karnının yok olması, emir'in bu bölüm hiç olmaması ( yurtdışına mı gitmişti? bundan sonra pek hikayesi kalmadı çocuğun) nasıl bir operasyon geçirdiyse faruk'un hiç bir şey takılı olmadan kendi kendine uyanması ve çok klişe "benden kurtulabileceğini mi sandın?" demesi.. bunlar bu bölümde sırıtan şeylerdi.
ama adem'le esma'nın konuşması esma'yla süreyya'nın konuşması, terapi sahneleri güzeldi.
fırat tanış'ın oyunculuğunu izlemek de müthiş keyif.
hem acıyor, hem üzülüyor, hem kızıyoruz.
siren karakterini de hem itici buluyorum hem komik..
sanırım biz naiflik bekliyoruz diziden.. o yüzden kabul etmek istemiyoruz :)
yani begüm'le süreyya'nın diyaloglarını hatırlayınca, ne kadar aklı başında, ne kadar olgun tavırlardı. çirkefleşmediler hiç. birbirilerini sevmediler ama saygı duydular.
bir de bu dizide sadece osman mı kitap okuyor?
süreyya da entellektüel bir karakter değil miydi?
neden o yatakta hırkasıyla oturuyor da bir sahnede de kitap okumuyor?
dilara da dizinin başında hafif meşrep bir kadındı, hatta faruk'a bile iş atmıştı ( kendi deyimiyle) giyimi kuşamı da basitti. ama evlendi bir kalite geldi kadına. o da boran mı oldu :))

Oy Ver

reklam ver • iletişim • © 2024 YazarOkur Dizi.